یلدای خاموش..

سکوت سبزی دارم

که در آخرین ثانیه های پاییز جا مانده است

دلهره هایم بوی دود می دهد

سرما به روی گونه ام رنگ می بازد

و من در امتداد لحظه های خاکستری رنگ

به دنبال گرمایی از جنس نگاه

مات و مبهوت به قاب خالی دستهایت می نگرم ...

یادت هست گفته بودم

هنوز هم خیلی صبورم

که برایت اتار دانه میکنم

اما دیگر

نه یلدا و انار

نه انار و علاقه

نه این خاطرات مبهم پاییز ...

خاموشت کردم ....

زهرا سادات قاسمی

فراموشی

اینجا سرقتی آشکار رخ داده

اینجا بادی، یادی را ربوده است

چون طوفان زده ای در آخرین لحظه های زیستن

و دست و پا زدن هایی بیهوده

میان همه خاطراتم به دنبال تو

کاغذهایم را به باد  دادم

میدانی دزد را یافته ام

اولین دزدی که یادت را میدزدد

فراموشی است 

زهرا سادات قاسمی